Osoby, które znają filmy Terrence’a Malicka, pewnie zgodzą się ze mną, że w epifanicznym spojrzeniu reżysera na przyrodę odnajdujemy jego tęsknotę za ponadzmysłową duchowością. Niebiańskie dni, Cienka, czerwona linia, Podróż do Nowej Ziemi czy też Ukryte życie doskonale mieszczą się w metafizycznej formule kina Malicka. Ten ostatni obraz powstał w przepięknych alpejskich plenerach przy użyciu kamery cyfrowej i ekstremalnie szerokokątnego obiektywu, dzięki czemu artysta osiągnął złudzenie renesansowej perspektywy, budującej sugestywną głębię obrazu i harmonię świata przedstawionego. Na pierwszym planie jest zaś główny bohater – prosty i pobożny austriacki rolnik Franz Jägerstätter, który po wcieleniu do wojska odmawia złożenia przysięgi na wierność Hitlerowi, za co zostaje skazany na gilotynę. Kościół docenił heroizm Jägerstättera, został on beatyfikowany w 2007 roku, ale rodacy długo go traktowali jak odszczepieńca. Podobnie żonę (zmarła w 2013 roku w wieku 100 lat) i jego trzy córki, które niezbyt chętnie przyznawały się do panieńskiego nazwiska.
Niezwykły film Malicka z powodu pandemii przemknął tylko przez ekrany naszych kin, obecnie jest dostępny w streamingu. Trzeba koniecznie go obejrzeć, choć jest nieco za długi. Przy okazji nie sposób uniknąć porównania historii Jägerstättera z życiem rodziny Józefa i Wiktorii Ulmów.
Nie chodzi mi jednak o rywalizację w dziedzinie świętości, ale o to, by uświadomić Czytelnikom, że temat Ulmów także zasługuje na ponadczasowy obraz. Miejmy nadzieję, że kiedyś taki powstanie, lepiej później niż wcześniej, gdyby miało się okazać, że temat może zostać spartaczony, jak to się stało w przypadku większości naszych filmów historycznych nakręconych w ostatnim czasie. Ich twórcy tak przejęli się poczuciem misji, że połknęli inne walory – artyzm i zwyczajną przyjemność opowiedzenia zajmującej historii.
Podpis pod zdjęcie: kadr z filmu „Ukryte życie”. Fot. Materiały dystrybutora.
