„Opowieść o trzech siostrach”, „Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy”, „Dusza i ciało” – te i inne głośne filmy będzie można obejrzeć za darmo online w ramach II przeglądu Kino Via Carpatia. Początek wydarzenia 25 czerwca br.
W kinie objawia się idea czystego ruchu – pisał na początku zeszłego stulecia Karol Irzykowski, pionier nie tylko polskiej krytyki filmowej. Ta myśl legła u podstaw pierwszej edycji przeglądu Kino Via Carpatia przybliżającego dorobek kinematografii państw wschodnich obrzeży UE. W tym roku przyszła kolej na drugą filmową podróż szlakiem komunikacyjnym Via Carpatia.
Jego zwornikiem jest Rzeszów. Bo w tym mieście narodziła się idea połączenia sieci autostrad i dróg ekspresowych siedmiu państw północnej, środkowej, wschodniej i południowej Europy w jeden komunikacyjny system.
Tylko w podróży poznajemy inne kultury i narody, tylko w ruchomych obrazach i montażu realizuje się idea sztuki filmowej. Zatem nie traćmy czasu i wyruszmy w drogę przez karpackie przełęcze do dalekiej Turcji, a także do bliższych nam Węgier i Rumunii. Po raz drugi, tym razem w formie online.
Przegląd odbywa się 25 czerwca – 1 lipca br. Każdego dnia od godz. 15 do 20.30) będzie dostępny za darmo jeden film na stronie kinoviacarpatia.pl bez konieczności logowania się.
Dyskusje online o godz. 20.45 także na stronie kinoviacarpatia.pl (w programie zoom). Poprowadzi je recenzent filmowy i dziennikarz Piotr Samolewicz. W tym czasie zaplanowano wejścia na żywo na antenę PR Rzeszów.
Program:
25 czerwca (czwartek)
1. Opowieść o trzech siostrach, Turcja w koprodukcji z Grecją, Niemcami i Holandią (2019). Dramat (107 min), reżyseria: Emin Alper.
Dopiero trzeci film w dorobku jednego z najciekawszych tureckich reżyserów. W niewielkiej wiosce mieszka ojciec trzech córek, Sevket. W nadziei na lepsze życie, każda z nich zostaje oddana do bogatszej rodziny, w której pełni rolę służącej. To kultywowana od wieków lokalna tradycja zwana „besleme”. Jednak żadna z sióstr nie potrafi zaaklimatyzować się w nowych rodzinach. Z różnych powodów wracają w rodzinne strony.
„[Emin] Alper stworzył nie tylko piękną baśń mieniącą się anatolijskim folklorem, ale zdołał zmieścić w niej aktualne zawsze i wszędzie prawdy o stosunkach między płciami, pokoleniami i klasami społecznymi.” Adam Kruk, filmweb.pl
26 czerwca (piątek)
2. Matka, Estonia 2016, reż.: Kadri Kõusaar, komediodramat (89 min).
Oryginalny thriller Estonki Kadri Kõusaar w stylu kryminałów Agathy Christie i filmu „Fargo” braci Coen, zabarwiony fantastycznym czarnym humorem. Matka opiekuje się synem leżącym w śpiączce po zagadkowym postrzeleniu. Kobieta zostaje powiernicą tajemnic i problemów odwiedzających go znajomych. A miasteczko aż huczy od plotek na temat postrzelenia nauczyciela Lauriego. Kto i dlaczego zrobił coś takiego?
„Reżyserka Kadri Kousaar kreśli wschodnioeuropejski krajobraz, wprowadza na ekran trochę czarnego humoru i dużo mroku. Przede wszystkim jednak zaskakuje widzów. W tym filmie nic nie jest takie, jak się wydaje. W skromnym miasteczku, w niewielkim domu, wśród codziennej szarości, rozgrywa się dramat namiętności.” Barbara Hollender, rp.pl
27 czerwca (sobota)
3. Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy (Czechy / Francja / Niemcy / Bułgaria / Rumunia 2018), reżyseria i scenariusz Radu Jude. Dramat (140 min).
„Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy”. Te słowa, wypowiedziane przez marszałka Iona Antonescu latem 1941 r. rozpoczęły antysemickie akcje prowadzane przez dyktatora razem z Niemcami na obszarze Besarabii i Transnistrii. Stylizowany na dokument film zdobył m.in. główną nagrodę festiwalu w Karlowych Warach.
„Film tyle mierzy się z historią, ile pokazuje dyskusyjny proces jej kreacji poprzez ułudę, iluzję rzeczywistości.” Piotr Dobry, dziennik.pl
28 czerwca (niedziela)
4. „Ana, mon amour”, Francja, Niemcy, Rumunia 2017, dramat (125 min), reżyseria Calin Peter Netzer.
Toma i Ana poznają się na studiach. Zakochują się w sobie czując, że oboje są sobie potrzebni. Ana ma skomplikowaną historię rodzinną i cierpi na ataki paniki. Pochodzący z klasy średniej Toma jest równie zaszokowany, co zafascynowany lękami swojej dziewczyny. Wspiera ją, zabiera do kolejnych lekarzy. Jednocześnie obydwoje zaczynają izolować się od rodziny i przyjaciół. Słabość Any wydaje się dodawać siły Tomie. Gdy dziewczyna zachodzi w ciążę, rozpoczyna terapię, dzięki której zmieni się i stanie silniejsza. Ale wtedy świat Tomy zacznie się chwiać w posadach…
„Bergmanowsko-psychoanalityczna wiwisekcja sekretów życia uczuciowego młodego małżeństwa – od zakochania po głęboki kryzys wywołany różnicami oczekiwań, pochodzenia społecznego, charakterów, wcześniejszych doświadczeń erotycznych oraz napiętymi stosunkami z rodzicami.” Janusz Wróblewski, polityka.pl
29 czerwca (poniedziałek)
5. Dusza i ciało, Węgry 2017, dramat (116 min), scen. i reż. Ildikó Enyedi.
Film cenionej węgierskiej reżyserki Ildikó Enyedi pokazywany był na wielu światowych festiwalach, zdobył m.in. Złotego Niedźwiedzia na 67. MFF w Berlinie.
„To się nazywa come back. Ildikó Enyedi wróciła za kamerę po 18 latach przerwy i od razu nakręciła film na miarę Złotego Niedźwiedzia w Berlinie. Nie mogło jednak być inaczej – „Dusza i ciało” to historia miłosna, w której nie sposób się nie zakochać.” Piotr Czerkawski, interia.pl
30 czerwca (wtorek)
6. Noc Walpurgii, Polska 2015, komediodramat (75 min), reżyseria: Marcin Bortkiewicz.
Bardzo dojrzały debiut Marcina Bortkiewicza. Akcja toczy się w noc Walpurgii, 30 kwietnia 1969 roku, w szwajcarskiej operze. Młody dziennikarz przeprowadza wywiad z Norą Sedler. Między dwójką wywiązuje się walka o dominację o erotycznym podłożu. Diwa dzieli się swoimi wspomnieniami z pobytu w obozie koncentracyjnym w Płaszowie.
„Gdyby „Noc Walpurgi” była filmem od początku do końca poważnym, statyczny seans trudno byłoby wytrzymać. Swobodna adaptacja dramatu Magdaleny Gauer „Diva” – wystawionego niegdyś z powodzeniem przez Stanisława Miedzewskiego z kreacją Wiolety Komar, niemal w całości rozgrywa się w garderobie światowej sławy primadonny po występie „Turandot” w 1969 roku. Gra dotyczy jednak nie sfery sztuki, tylko życia, przeszłości śpiewaczki, Żydówki z getta, i wpływu, jaki owa przeszłość miała na jej późniejsze losy.” Łukasz Maciejewski, onet.pl
1 lipca (środa)
7. Sens życia oraz jego brak. Węgry 2014, komedia (96 min.) reżyseria: Gábor Reisz.
Obsypana nagrodami na festiwalach w Turynie i Karlowych Warach komedia debiutującego w fabule Węgra Gábora Reisza. „Sens życia oraz jego brak” to niekonwencjonalna opowieść o wchodzeniu w dorosłość. Film w stylu komedii Woody’ego Allena.
„Lekki, momentami urokliwy i zabawny film o poważnych, bliskich wielu osobom sprawach.” Aktivist.pl
Patronat honorowy sprawują Marszałek Województwa Podkarpackiego Władysław Ortyl i Wojewoda Podkarpacki dr Ewa Leniart. Realizatorami przedsięwzięcia są Kino Zorza w Rzeszowie i WDK w Rzeszowie. Patronat medialny PR Rzeszów.
