kino europejskie

Mało muzyki, dużo słów. Dokument o Nicku Cave [VOD, DVD]

Mało muzyki, dużo słów. Dokument o Nicku Cave [VOD, DVD]

  • 5 sierpnia 2020
  • By:
Udostępnij:

Podczas seansu 20 000 dni na Ziemi o mistrzu rockowej poetyckiej ballady Nicku Cave cały czas czekałem na koncertową odsłonę twórczości artysty. Gdy długo nie nadchodziła, domyśliłem się, że pojawi się dopiero na końcu. Tak też się stało. Dokument w reżyserii debiutantów Iaina Forsytha i Jane’a Pollarda kończy się mistrzowsko zmontowanym scenicznym występem Cave’a współcześnie i przed wielu laty. Dorosły Cave splata się z młodzieńczym. Szkoda, że na ten moment należało czekać aż 90 minut. Film oddaje jeden dzień z życia dojrzałego artysty. Mówi on dużo o swoim dzieciństwie, o religijności, dryfie między złem a dobrem, o zmaganiach ze smokami podświadomości, o…

Udostępnij:
Film do czytania. Zabawna „Tajemnica Henriego Picka” [Recenzja]

Film do czytania. Zabawna „Tajemnica Henriego Picka” [Recenzja]

  • 30 lipca 2020
  • By:
Udostępnij:

W klasycznym kryminale pada pytanie, kto zabił, natomiast w komedii kryminalnej Tajemnica Henriego Picka, kto napisał literackie arcydzieło?   Francuskie kino obyczajowe i rozrywkowe, bo do niego przynależy film w reżyserii Rémi Bezançona, cieszy się w Polsce ustaloną renomą. Co prawda nie jest tak popularne, jak hollywoodzkie, ale jest bardziej inteligentne i subtelne pod względem dostarczanych atrakcji i przez to skierowane do innego, bardziej wymagającego widza. Polskim, zazwyczaj grubo ciosanym filmom masowym, nawet nie wypada, poza zyskami, rywalizować z produkcjami znad Sekwany. Wielka szkoda, bo taki tytuł jak  Tajemnica Henriego Picka udowadnia, że rozrywka nie musi być rechotliwa. Obraz zrealizował…

Udostępnij:
Gorzki powrót do krainy dzieciństwa [recenzja „Ojca”]

Gorzki powrót do krainy dzieciństwa [recenzja „Ojca”]

  • 19 lipca 2020
  • By:
Udostępnij:

Lekkość artystycznej ręki Kristiny Grozevej i Petara Valchanova rodzi skojarzenia z czeskimi filmami Milosza Formana.  Najsłynniejszy duet bułgarskich twórców filmowych nie obniża lotów. Po rewelacyjnych dramatach Lekcja i Sława po raz kolejny zaskakuje dziełem zdawałoby się bardzo prostym pod względem treści i formy, a jednocześnie głębokim, mądrym i poetycko ulotnym. Filmem, który prowadzi do krainy domowego ogniska. Ale jego ciepło można poczuć dopiero wtedy, gdy bohaterowie – ojciec i syn – przestają ze sobą walczyć. Rysujmy życie tylko takim jakie jest – mawiał mistrz Antoni Czechow. I tej zasady zdają się trzymać bułgarscy twórcy także w swoim najnowszym filmie, tym…

Udostępnij:
Kino Via Carpatia 2020. Za darmo i online

Kino Via Carpatia 2020. Za darmo i online

  • 23 czerwca 2020
  • By:
Udostępnij:

„Opowieść o trzech siostrach”, „Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy”, „Dusza i ciało” – te i inne głośne filmy będzie można obejrzeć za darmo online w ramach II przeglądu Kino Via Carpatia. Początek wydarzenia 25 czerwca br. W kinie objawia się idea czystego ruchu – pisał na początku zeszłego stulecia Karol Irzykowski, pionier nie tylko polskiej krytyki filmowej. Ta myśl legła u podstaw pierwszej edycji przeglądu Kino Via Carpatia przybliżającego dorobek kinematografii państw wschodnich obrzeży UE. W tym roku przyszła kolej na drugą filmową podróż szlakiem komunikacyjnym Via Carpatia. Jego zwornikiem jest Rzeszów. Bo w tym mieście…

Udostępnij:
Drugi antytotalitarny film reżysera “Życia na podsłuchu” [Recenzja]

Drugi antytotalitarny film reżysera “Życia na podsłuchu” [Recenzja]

  • 19 czerwca 2020
  • By:
Udostępnij:

Niemcy bardzo potrzebują pozytywnych bohaterów, którzy wyprowadziliby ich z nazistowskiej niewoli do Ziemi Obiecanej. Świadczy o tym kolejny film Floriana Henckela von Donnersmarcka Obrazy bez autora. Mimo że tytuł jest więcej niż przeciętny, spora część krytyków ma z nim problem, gdyż Ziemia Obiecana w przypadku von Donnersmarcka niekoniecznie ma postępowy wymiar. O tym gruntownie wykształconym i uzdolnionym niemieckim scenarzyście i reżyserze (do szkoły filmowej poszedł po ukończeniu kilku fakultetów) zrobiło się u nas głośno przy okazji jego debiutu Życie na podsłuchu (2006) o enerdowskim literacie inwigilowanym przez Stasi. Film szczególnie przypadł do gustu krytykom o prawicowych poglądach. Podkreślając rzetelność obrazu…

Udostępnij:
„Nędznicy” jak dzikie zwierzęta [Recenzja]

„Nędznicy” jak dzikie zwierzęta [Recenzja]

Udostępnij:

W Nędznikach kino jest nieoswojonym dzikim zwierzęciem nie potrzebującym złotych, estetycznych klatek. Rzeczywistość ekranowa sama się tłumaczy bez zbędnych rusztowań. Debiut fabularny francuskiego reżysera malijskiego pochodzenia Ladj Ly Nędznicy był prawdziwą sensacją na ubiegłorocznym festiwalu w Cannes. Mało znany reżyser, na domiar wywodzący się nie z klasy  mieszczańskiej, jak to zwykle bywa we francuskiej  branży filmowej, ale z rodziny imigrantów, pokonał takie gwiazdy kina, jak Quentin Tarantino, Xavier Dolan, Ken Loach, bracia Dardenne, Pedro Almodóvar, zdobywając nagrodę jury za najlepszy film. W ślad jurorów poszli prawie wszyscy francuscy recenzenci przyznając obrazowi największą liczbę gwiazdek. Nędznicy zdobyli też wiele innych trofeów,…

Udostępnij:
„Proxima”: Powściągliwy dramat o macierzyństwie [Recenzja]

„Proxima”: Powściągliwy dramat o macierzyństwie [Recenzja]

  • 25 stycznia 2020
  • By:
Udostępnij:

Powściągliwy styl opowiadania oraz czysta grafika zdjęć koncentrują uwagę widzów na fizycznym i psychicznym zmaganiu się bohaterki z kolejnymi wyzwaniami. Proxima jest trzecią pełnometrażową fabułą w dorobku reprezentantki średniego pokolenia francuskich filmowców, reżyserki Alice Winocour. Pierwsze dwie poruszają temat ludzkich umysłów i ciał uwięzionych przez chorobę. Debiut Augustine opowiada prawdziwą historię młodej kobiety umieszczonej w 1873 roku w największym francuskim szpitalu  La Salpêtrière z powodu histerii. Bohaterem drugiego obrazu pt. Maryland jest żołnierz cierpiący na zespół stresu pourazowego. Wyprodukowana w 2019 roku Proxima wpisuje się w ten tematyczny zakres, czyniąc głównym bohaterem astronautkę poddaną morderczemu, męskiemu treningowi przed wyruszeniem z…

Udostępnij:
Optymizm Polańskiego. Recenzja „Oficera i szpiega”

Optymizm Polańskiego. Recenzja „Oficera i szpiega”

  • 29 grudnia 2019
  • By:
Udostępnij:

Roman Polański nakręcił optymistyczny dramat. Brzmi nieco paradoksalnie, ale tak jest w istocie. Mimo ciężaru opowiedzianej historii, Oficer i szpieg wyraża wiarę w takie zachodnie wartości, jak rycerskość, uczciwość i dążenie do prawdy. Polsko-francuski reżyser od dawna interesował się sprawą francuskiego oficera żydowskiego pochodzenia Alfreda Dreyfusa niesłusznie  skazanego pod koniec XIX wieku na dożywotnie zesłanie na Gujanę Francuską z powodu rzekomego szpiegostwa na rzecz Niemiec. Zainspirował nawet swojego przyjaciela, angielskiego dziennikarza i pisarza Roberta Harrisa, z którym pracował przy adaptacji jego Autora widmo, do napisania powieści o Dreyfusie. Tak też się stało. W 2013 roku ukazała się książka Oficer i…

Udostępnij:
1 of 2
12