Ukraińskie media (m.in. Espresso TV) podały, że polski reżyser Jan Kidawa-Błoński zakończył prace nad zwiastunem swojego nowego filmu fabularnego Vincenz. Zdjęcia powstawały w Wierchowinie w Karpatach Wschodnich oraz w skansenie w Pirogowie koło Kijowa. W górach ekipa pracowała nad jedną z głównych scen – ucieczką Stanisława Vincenza przez zaśnieżoną Czarnohorę na Węgry. Zdjęciami kierował Łukasz Gutt.
Film o pisarzu, eseiście, erudycie, znawcy kultury klasycznej i niemieckiej filozofii Stanisławie Vincenzie, autorze monumentalnej huculskiej epopei Na wysokiej połoninie, ma być wysokobudżetową produkcją polsko-ukraińską. W zwiastunie odtworzono wspomnienia pisarza z dzieciństwa, gdy opiekowała się nim huculska niania, trudne relacje z żonami Leną i Ireną, literacką pracę. Główną sceną jest ucieczka z rodziną na Węgry w obawie przed sowieckimi represjami.
Scenariusz napisali dramaturdzy Natalia Vorożbyt i Maks Kuroczkin. W rolę Stanisława Vincenza wcielił się ukraiński aktor Oleh Dracz (wystąpił w roli komisarza w Katyniu Wajdy). Zwiastun ma być gotowy pod koniec października, a prace nad samym filmem mają się rozpocząć w 2020 r. Za projekt w fazie przedprodukcyjnej odpowiada organizacja pozarządowa Ogólnoukraińskie Forum Demokratyczne, wspiera ją Ukraiński Fundusz Kultury.
Szczegółowy biogram pisarza autorstwa Ewy Serafin można znaleźć na stronie vincenz.pl
Stanisław Vincenz urodził się 30 listopada 1888 w Słobodzie Rungurskiej (województwo stanisławowskie, obecnie Iwano-Frankowsk na Ukrainie). Rodzina jego ojca, Feliksa, pioniera przemysłu naftowego, wywodziła się z Prowansji. Matka pisarza, Zofia, była córką Stanisława Przybyłowskiego, właściciela dóbr ziemskich w Krzyworówni, uczestnika powstania styczniowego, patrioty i krzewiciela oświaty wśród okolicznych mieszkańców. Dzieciństwo spędzone w karpackim i wielokulturowym otoczeniu pozostawiło w Stanisławie głęboki ślad.
Pisarz po zagranicznych studiach i pobycie w Warszawie powrócił w swoje rodzinne strony w 1930 roku, osiadł najpierw w Worochcie, a nieco później w Bystrzecu na Huculszczyźnie. Był członkiem kołomyjskiego Oddziału Towarzystwa Przyjaciół Huculszczyzny. Uczestniczył w pracach Koła Naukowego TPH, prowadzącego w regionie badania etnograficzne, muzykologiczne i archeologiczne. W Bystrzecu powstał pierwszy tom Na wysokiej połoninie, zatytułowany Prawda starowieku. Obrazy, dumy i gawędy z Wierchowiny Huculskiej.
18 września 1939 Vincenz wyruszył ze starszym synem oraz z Jerzym Stempowskim i Adamem Miłobędzkim, kapitanem Wojska Polskiego, na Węgry. Po kilkutygodniowym pobycie w tym kraju pisarz wrócił do Bystrzeca, by sprowadzić całą rodzinę. 21 października Sowieci oskarżyli Vincenza i jego syna o nielegalne przekraczanie granicy. Aresztowano ich i osadzono w stanisławowskim więzieniu, a uwolniono 4 grudnia, po interwencji przedstawicieli m.in. środowisk ukraińskich i żydowskich, zmobilizowanych przez pierwszą żonę prozaika. W maju 1940 Vincenzowie wyruszyli z huculskimi przewodnikami na Węgry, gdzie osiedli w małej miejscowości Nógrádverőce nad Dunajem. Andrzej, syn Stanisława i Ireny, zaciągnął się do Wojska Polskiego na Zachodzie. Pisarz włączył się zaś w życie kulturalne emigracji, na emigracji powstawały kolejne tomy Na wysokiej połoninie. Nigdy już nie wrócił do Polski.
