„Polowanie” – satyra na lewicową i prawicową Amerykę [Recenzja]

„Polowanie” – satyra na lewicową i prawicową Amerykę [Recenzja]

  • 25 lipca 2020
  • By:
Udostępnij:

Przemoc w tym filmie jest skrajnie sadystyczna i wyrafinowana, jednocześnie opakowana w wiele warstw ironii. O  obrazie Craiga Zobela zrobiło się głośno, nim wszedł na ekrany kin. Gdy prezydent Trump dowiedział się w sierpniu ub. roku o tym, że The Hunt opowiada o członkach białej liberalnej elity, którzy polują na amerykańskich „wieśniaków”,  zaćwierkał, że film powstał po to, by rozpalać i powodować chaos. Premiera Polowania została odłożona, ale nie z powodu słów prezydenta, ale innego – po masowych strzelaninach w Dayton w Ohio i El Paso w Teksasie był zły czas dla tego rodzaju produkcji. Jej premiera odbyła się dopiero…

Udostępnij:
Kochał przeszłość, nienawidził współczesności i obawiał się przyszłości. Rozmowa o George’u Orwellu

Kochał przeszłość, nienawidził współczesności i obawiał się przyszłości. Rozmowa o George’u Orwellu

  • 24 lipca 2020
  • By:
Udostępnij:

– Orwell napisał kiedyś, że dobra proza powinna być czysta jak szyba okienna, „like a window pane”, że nie powinno być widać przez nią narzucającej się osobowości autora. I to właśnie odnalazłem na stronach jego książek – mówi wybitny tłumacz literatury angielskiej Bartłomiej Zborski.  – Czy to, że zaczął Pan tłumaczyć książki George’a Orwella wynikało z doświadczeń PRL-u? – W roku 1964 uczyłem się w czwartej klasie szkoły podstawowej. Wtedy w Warszawie istniała duża biblioteka z literaturą brytyjską prowadzona przez British Council. Jakoś udawało mi się wchodzić do niej i przeglądać książki, a proszę pamiętać, że były to czasy, gdy…

Udostępnij:
Gorzki powrót do krainy dzieciństwa [recenzja „Ojca”]

Gorzki powrót do krainy dzieciństwa [recenzja „Ojca”]

  • 19 lipca 2020
  • By:
Udostępnij:

Lekkość artystycznej ręki Kristiny Grozevej i Petara Valchanova rodzi skojarzenia z czeskimi filmami Milosza Formana.  Najsłynniejszy duet bułgarskich twórców filmowych nie obniża lotów. Po rewelacyjnych dramatach Lekcja i Sława po raz kolejny zaskakuje dziełem zdawałoby się bardzo prostym pod względem treści i formy, a jednocześnie głębokim, mądrym i poetycko ulotnym. Filmem, który prowadzi do krainy domowego ogniska. Ale jego ciepło można poczuć dopiero wtedy, gdy bohaterowie – ojciec i syn – przestają ze sobą walczyć. Rysujmy życie tylko takim jakie jest – mawiał mistrz Antoni Czechow. I tej zasady zdają się trzymać bułgarscy twórcy także w swoim najnowszym filmie, tym…

Udostępnij:
Kino Via Carpatia 2020. Za darmo i online

Kino Via Carpatia 2020. Za darmo i online

  • 23 czerwca 2020
  • By:
Udostępnij:

„Opowieść o trzech siostrach”, „Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy”, „Dusza i ciało” – te i inne głośne filmy będzie można obejrzeć za darmo online w ramach II przeglądu Kino Via Carpatia. Początek wydarzenia 25 czerwca br. W kinie objawia się idea czystego ruchu – pisał na początku zeszłego stulecia Karol Irzykowski, pionier nie tylko polskiej krytyki filmowej. Ta myśl legła u podstaw pierwszej edycji przeglądu Kino Via Carpatia przybliżającego dorobek kinematografii państw wschodnich obrzeży UE. W tym roku przyszła kolej na drugą filmową podróż szlakiem komunikacyjnym Via Carpatia. Jego zwornikiem jest Rzeszów. Bo w tym mieście…

Udostępnij:
Drugi antytotalitarny film reżysera “Życia na podsłuchu” [Recenzja]

Drugi antytotalitarny film reżysera “Życia na podsłuchu” [Recenzja]

  • 19 czerwca 2020
  • By:
Udostępnij:

Niemcy bardzo potrzebują pozytywnych bohaterów, którzy wyprowadziliby ich z nazistowskiej niewoli do Ziemi Obiecanej. Świadczy o tym kolejny film Floriana Henckela von Donnersmarcka Obrazy bez autora. Mimo że tytuł jest więcej niż przeciętny, spora część krytyków ma z nim problem, gdyż Ziemia Obiecana w przypadku von Donnersmarcka niekoniecznie ma postępowy wymiar. O tym gruntownie wykształconym i uzdolnionym niemieckim scenarzyście i reżyserze (do szkoły filmowej poszedł po ukończeniu kilku fakultetów) zrobiło się u nas głośno przy okazji jego debiutu Życie na podsłuchu (2006) o enerdowskim literacie inwigilowanym przez Stasi. Film szczególnie przypadł do gustu krytykom o prawicowych poglądach. Podkreślając rzetelność obrazu…

Udostępnij:
Ryszard Kukliński zmienił bieg historii

Ryszard Kukliński zmienił bieg historii

  • 14 czerwca 2020
  • By:
Udostępnij:

Pośród nielicznych filmowych wywabiaczy brudnych plam historii Polski wysoko stawiam dramat Władysława Pasikowskiego Jack Strong o Ryszardzie Kuklińskim. Nie dlatego, że w tym roku, 13 czerwca, przypada 90. rocznica urodzin generała, i nie dlatego też, by film był jakoś szczególnie udany, tylko z powodu skuteczności w oczyszczaniu naszej świadomości z niewiedzy historycznej. Pasikowski nakręcił Jacka Stronga (premiera w 2014 roku) z inspiracji producentki Sylwii Wilkos, z którą kilka lat później, tym razem już jako scenarzystką, współpracował przy Kurierze o Janie Nowaku Jeziorańskim. Twórca Psów otrzymał od Wilkos niezbędny pakiet wiedzy na temat  Kuklińskiego, miał dostęp do wielu mało znanych dokumentów…

Udostępnij:
Nieśmiertelne „Kaputt”. Czekając na nowe wydanie książki Curzio Malapartego

Nieśmiertelne „Kaputt”. Czekając na nowe wydanie książki Curzio Malapartego

  • 9 czerwca 2020
  • By:
Udostępnij:

Na wrzesień tego roku było zapowiadane wznowienie arcydzieła włoskiej literatury – wojennego reportażu Curzio Malapartego Kaputt, ale wydawca, W.A.B., z powodu pandemii przełożył datę premiery na początek przyszłego roku. Zatem niecierpliwi muszą się zadowolić na razie starszymi polskimi wydaniami tej książki.  Podczas kilkumiesięcznej kwarantanny zaobserwowałem na jednej z grup społecznościowych, jak internauci polecali sobie nawzajem książki warte przeczytania w domowym reżimie. Tytuł jednej z nich brzmiał Kaputt. Przyznam się, że wcześniej nie słyszałem o niej, ale zaintrygowała mnie na tyle, że gdy tylko otwarto biblioteki, wypożyczyłem jej wydanie z 1983 roku.   Moment dla lektury Kaputt nie mógł być bardziej wymarzony….

Udostępnij:
Czy Afryka potrzebuje zachodniej rewolucji? Recenzja filmu „Atlantyk”

Czy Afryka potrzebuje zachodniej rewolucji? Recenzja filmu „Atlantyk”

Udostępnij:

Debiut francusko-senegalskiej reżyserki Mati Diop  czaruje poetyckimi zdjęciami zrytmizowanymi z szumem oceanu i subtelną muzyką. Antropologiczna i geograficzna inność mają przyciągającą moc. Mati Diop to pierwsza czarnoskóra reżyserka, która wzięła udział w konkursie głównym festiwalu w Cannes. Za debiut fabularny Atlantyk zdobyła w 2019 roku Grand Prix. Historię grupy młodych mieszkańców Dakaru wyruszających z powodu biedy przez ocean do Hiszpanii opowiada z kobiecą wrażliwością. Film mógłby być bardziej brutalny i realistyczny, ale Mati Diop wybrała magiczny i metaforyczny styl, gdyż opowieść snuje z perspektywy młodej kobiety. Na poziomie ideowym reżyserka wyraża aprobatę dla skutków „arabskiej wiosny” widocznych – tak przynajmniej twierdzi…

Udostępnij:
2 of 36
123456