Pierwsze pół godziny robi wielkie wrażenie. Podążające za bohaterami kamery są ruchomym świadkiem ich trudnej wędrówki. Jednak po jakimś czasie nowatorski sposób filmowania zaczyna nieco nużyć swoją powtarzalnością.
Powściągliwy styl opowiadania oraz czysta grafika zdjęć koncentrują uwagę widzów na fizycznym i psychicznym zmaganiu się bohaterki z kolejnymi wyzwaniami. Proxima jest trzecią pełnometrażową fabułą w dorobku reprezentantki
Jeszcze więcej krwi i sadyzmu, dwie spektakularne sceny, sporo autocytatów, ale dramaturgia i intryga szwankują. Takie są Psy 3.W imię zasad. Aha, nowa dziewczyna Pasikowskiego nie odbiega od
Film przypomina powieść graficzną o misternie przemyślanych biało-czarnych kadrach. Ma swoisty, prawie że kafkowski czy też bułhakowski nastrój. Fabule brakuje natomiast dramaturgicznego, przekonywującego spoiwa. Elementu, który wywindowałby ją
Roman Polański nakręcił optymistyczny dramat. Brzmi nieco paradoksalnie, ale tak jest w istocie. Mimo ciężaru opowiedzianej historii, Oficer i szpieg wyraża wiarę w takie zachodnie wartości, jak rycerskość,
Propozycja dla miłośników ambitnej rozrywki. Jedna zagadka prowadzi do następnej, wątki kryminalne łączą się z tragicznymi, gęstość dialogów podkreśla fikcjonalność narracji. Z powodu przedświątecznej daty premiery łatwo przeoczyć
83-letni reżyser Ken Loach nie zamierza porzucać ani kina, ani proletariackich bohaterów. W najnowszym, 25. już filmie w swoim dorobku, opowiada o pracowniku firmy kurierskiej, który by wykonać
Solid Gold ogląda się nawet przyjemnie, by nie rzec wakacyjnie. Starsi panowie dwaj – król trójmiejskiej mafii i ścigający go policjant – często wypowiadają zręczne bon moty, zachowują
